Namens de ChristenUniefractie door Carolien Pape, pape@ijsselstein.christenunie.nl

Het eerste deel van de vergadering was constructief.

Het is de ChristenUnie, samen met D66 gelukt om een breed gedragen amendement te formuleren, waarmee 20.000 euro wordt ingezet om de achterstand bij de afhandeling van bezwaar- en beroepsschriften weg te werken. D66 en ChristenUnie hadden elk een apart voorstel en dat hebben we samengevoegd. Op zo’n moment heb ik plezier in de politiek, omdat wij iets voor elkaar boksen waar een groot aantal burgers baat bij heeft. Je bezwaarschrift op tijd afgehandeld krijgen is een recht van burgers!

Ook de discussie over het VCP (verkeerscirculatieplan) was zinvol. Iedereen zegt natuurlijk nog eens zijn zegje en de uitkomst stond na de commissievergadering al wel vast: alle partijen waren voor. Maar al met al heb ik het gevoel, dat wij zorgvuldig te werk zijn gegaan en dat het moet lukken om van de Touwlaan, na de realisering van Isslewaerde en het Trans Muraal Centrum, een veilige weg te maken. Onaantrekkelijk voor doorgaand verkeer en aantrekkelijk voor bestemmingsverkeer. Wel hebben wij gezegd, dat in de klankbordgroepen echt vertegenwoordigers van alle groeperingen moeten plaatsnemen, dat was nu niet het geval. Als politiek kregen wij bij dit plan een soort voorkeursbehandeling, maar ik vind dat burgers veel gelegenheid moeten krijgen tot meedenken.

Op zo’n moment denk ik wel eens: “Wat zou het toch goed zijn wanneer meer mensen eens de fiets zouden pakken…” De autonome groei van auto’s bedraagt tot 2015 11%, en dan wordt het niet beter met de leefbaarheid en het milieu in onze stad.

Een volgend punt was de formatie voor de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Er is meer formatie nodig om een goede voorbereiding te garanderen. Dat is van belang, want de wet is zeer ingrijpend en ik moet zeggen, hij gaat mij ook bijzonder aan het hart, omdat het weer gaat om de kwetsbare groepen in onze samenleving. VVD vindt dat wij te vroeg zijn, ik denk dat wij hopelijk net op tijd zijn.

Christen Unie en GroenLinks hadden een initiatief voorstel ingediend om een wijziging aan te brengen in het reglement van orde van de commissies, waardoor mensen, die niet op de kieslijst staan toch, na voordracht van de fractievoorzitter, lid van de commissie kunnen worden. In 4 jaar verandert veel in levens van mensen: gezondheid, verhuizing, gezinssituatie. En wij hadden moeite om de commissie te bemensen vanaf de kandidatenlijst. Binnen een maand start de hele discussie over dit onderwerp, maar dan duurt het minstens tot ver in het najaar voordat daar resultaten van zijn. VVD verweet ons de fundamentele discussie te traineren. Het was onze intentie helemaal niet om iets af te doen aan deze discussie, maar het is net zo iets, als volgende maand een fundamentele discussie in je gezin te starten over de financiën, maar vandaag gaat jouw auto kapot. Dan moet je pragmatisch een keus maken om naar je werk te kunnen blijven gaan. Voor de VVD liep het zo hoog op, dat zij aangaven bij doorgaan van dit voorstel niet meer mee te doen aan de discussie. Principieel, maar bijzonder jammer. De deskundigheid en de aanwezigheid van de VVD zal gemist worden. Voor mijzelf niet goed te begrijpen, dat je op een dergelijk moment niet pragmatisch in kan stemmen. Zeker omdat sinds de invoering van het dualisme veel meer ruimte is om burgers mee te laten doen in discussies. De besluitvorming blijft natuurlijk nog steeds in de raad.

Ook de voorstellen van het CDA over het afschaffen van de rekeningcommissie en de wijziging van de controleverordening vielen niet in goede aarde. De oppositiepartijen voelen zich voor het blok gezet en gepasseerd, wat ik vanuit hun optiek ook best kan begrijpen. Er was in de vorige raad een besluit genomen en daar was dit de uitwerking van. Maar logica en emotie liggen soms ver uit elkaar.

 

Bij dit laatste gedeelte had ik geen constructief gevoel. Er liggen gevoeligheden en daar moet je voorzichtig mee omgaan. Communicatie was hier ook weer een sleutelwoord…