Algemeen

De begroting is meerjaren sluitend. Dit kunnen veel gemeenten in Nederland niet zeggen. Maar terecht wordt hierover in de begroting een stevige kanttekening gemaakt; “Alleen als als gevolg van het nieuwe regeerakkoord nieuwe bezuinigingen nodig zijn, worden nieuwe maatregelen genomen.“. Tegelijk constateren we dat de buffer ‘zwaar weer’ voor 2013 al tot 0 is gereduceerd. Op zich niet anders dan in een ‘normale’ situatie. Structurele tegenvallers kunnen in de jaren erna ook nog worden opgevangen.

Vorig jaar hebben wij zeer grote kanttekeningen geplaatst bij de ‘dekking’ van de effecten en prestaties die in de begroting te vinden waren. Onze controlerende taak zou hiermee bijzonder marginaal worden; we zagen alleen het topje van de ijsberg. Zoals toen beloofd door het college is er in de voor- en najaarsrapportages dit jaar gelukkig veel verbeterd. Complimenten aan het college en de ambtelijke organistaie hiervoor. Maar zoals vorig jaar toegezegd hebben we ook dit jaar van het college duidelijkheid proberen te krijgen over hoe representatief de indicatoren in de begroting nu zijn voor het totaal van beleid en activiteiten die we als gemeente uitvoeren. 'Met schaamrood' moet het college ons hierop het antwoord schuldig blijven.... wordt vervolgd.

Proces om tot deze begroting te komen

Over dit proces, en het in onze ogen mislukte proces rond de kadernota dit jaar hebben we genoeg gezegd. Ook omdat we met de fractievoorzitters nog in gesprek gaan om te voorkomen dat dit volgend jaar weer gebeurd. Wij constateren dat het college de voorstellen uit de kadernota heeft overgenomen in de begroting, en willen het inhoudelijk over deze begroting dan ook bij laten.

Wel willen we stil staan bij een aantal landelijke besluiten (regeerakkoord) die ons als gemeente direct gaan raken en waar we de komende jaren zeker nog over komen te spreken.

• Fusies van gemeenten (alleen 100K+ gemeenten!) en provincies. Dit is  een punt waar we als ChristenUnie grote twijfels bij hebben. Onze verwachting is dat dit de afstand tussen de burgers en de overheid enorm zal vergroten. Met als resultaat uiteindelijk een zakelijkere, afstandelijker relatie met minder efficiency. Zaken die we nu nog samen met het lokale bedrijfsleven en maatschappelijke op kunnen lossen moeten dan of alsnog door de gemeente worden gedaan (er zijn niet voor niets speciale gelden voor grote gemeenten) of worden uiteindelijk niet meer gedaan, zonder dat daar expliciet voor is gekozen.
• De WW wordt beperkter. Dit kan er voor zorgen dat er uiteindelijk meer mensen in de bijstand terecht komen.
  
• Stapeling van regelingen in het sociale stelsel; bijvoorbeeld  vermindering kinderbijslag/kindgebonden budget, hogere premies etc.. Dit zal direct invloed hebben op onze inwoners. Op wat voor manier gaat het college de effecten hiervan monitoren?Tegelijk zien wij dat de groep waarvoor deze stapelingen 'een drempel overgaan' steeds groter wordt. Maatschappelijke instellingen zoals de Stichting Leergeld kunnen een essentiele rol vervullen om deze situaties te herkennen, maar ook om er iets aan te kunnen doen. Juist waar wij dat als gemeente vaak niet kunnen. Het belang van dit soort organisaties zal daardoor alleen maar belangrijker worden.
• Afbouw hypotheekrenteaftrek. Alhoewel wij hier zeker geen tegenstander van zijn gaat dit waarschijnlijk resulteren in lagere woningwaarden en daardoor lagere OZB opbrengsten voor de gemeente.
• De beleidsruimte rond koopzondagen gaat naar gemeenten. Dit klinkt natuurlijk als een sympatieke maatregel. Maar dit kan er toe lijden (en dat gebeurt in de praktijk zelfs al) dat onder druk van lokaal aanwezige grote winkelketens (bijvoorbeeld supermarkten) de opengstijden zo ruim mogelijk worden. D66 en VVD hebben hier in IJsselstein al meermals toe opgeroepen, ondanks dat hiervoor geen vraag naar en geen draagvlak voor is bij de ondernemersverenigingen. Wij hebben al eerder aangetoond dat dit, naast andere gevolgen, per definitie ten koste zal gaan van de lokale kleinere ondernemers. Het staat de partijen in onze raad natuurlijk vrij deze richting in te willen, maar wees daar dan wel eerlijk over deze gevolgen.
• Leeftijdsgrens alcohol naar 18 jaar. Waar hier lokaal hier een paar maanden geleden nog niet eens de discussie over gevoerd kon worden, heeft Den Haag op dit punt beter geluisterd. Dank daarvoor.
• Er gaat stevig worden in gezet op wijkverpleegkundigen (tot 250 miljoen in 2017, dat is –grof gerekend- een half miljoen in Ijsselstein. Prima om op deze manier zorg dicht bij de mensen thuis te leveren.
• Extra decentralisaties in de zorg in de vorm van regelingen rond compensatie eigen risico, aftrek specfieke zorgkosten en de wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (750 Miljoen landelijk). Het zal veel vragen om dit als gemeente goed te kunnen faciliteren.
• En als klap op de vuurpijl ‘krijgen de gemeenten een zeer ruimte beleidsvrijheid met betrekking tot de concrete invulling van deze gedecentraliseerde voorzieningen. Dat is nogal wat anders dan bij veel gedecentraliseerde regelingen. We zijn benieuwd.

We hebben van het college de toezegging gevraagd om in het eerste kwartaal van 2013 met een notitie te komen waarin globaal wordt ingegaan op de gevolgen van de landelijke beslutien voor IJsselstein. De portefeuillehouder gaf echter aan dat dit speculeren blijft, en dat we hiervoor echt de concrete maatregelen moeten afwachten. Daar hebben we onze twijfels bij, gezien bovengenoemde voorbeelden.

Kortom, er staat ons als Nederlanders, en als IJsselsteiners, nog heel wat te wachten de komende jaren. Maar in de kern gaat het niet om een aantal concrete maatregelen, zelfs niet als daar veel geld mee gemoeid kan zijn voor mensen. Daar worden mensen uiteindelijk niet meer of minder gelukkig van.

Paulus schreef in zijn brief aan de Galaten (5: 19-23) over de gaven van de Heilige Geest. Met Paulus zijn wij als ChristenUnie ervan overtuigd dat het juist die gaven, vreugde, vrede, geloof, geduld, goedheid, vriendelijkheid, zelfbeheersing en liefde zijn die mensen ten diepste gelukkig maken. We bidden dat mensen in onze stad dat mogen beseffen, en daarnaar mogen streven.

Wij wensen het college wijsheid en Gods zegen toe in het komende jaar.

Uitgesproken op 8 november 2012 door Robert Pape, Fractievoorzitter ChristenUnie IJsselstein