Onderstaande afscheidsspeech is in de afscheidsraad van 29 maart namens Els, die hier helaas zelf niet bij kon zijn, uitgesproken door burgemeester Patrick van Domburg.

Lieve mensen,

Wat had ik graag op een persoonlijke manier vandaag afscheid van jullie genomen. Het is niet anders. De tijden zijn nog niet gewoon. Met dank aan Patrick toch een aantal woorden.

Ik kijk met dankbaarheid terug op de afgelopen 8 jaar. Ik heb ervan genoten om als gemeenteraadslid de bestuurlijke kant van onze mooie stad te leren kennen. Te zien hoe ambtenaren en college zich met hart en ziel dagelijks inzetten voor de stad. Dat geldt ook voor jullie allemaal: je zet je kostbare tijd in om stukken te lezen, te vergaderen, betogen voor te bereiden, werkbezoeken af te leggen en – het meest belangrijke van alles - inwoners te ontmoeten en te spreken.

Er zijn veel dingen die ik ga missen: 

• Direct weten wat er speelt in onze stad en de regio. Dat had ik als gewone inwoner niet en daar kwam ik pas achter toen ik raadslid werd. Goed om te onthouden in je raadswerk.
• Het bouwen van een goed betoog met POOC als houvast om je punt te maken. Ik hoop dat het nog in het inwerkprogramma zit.
• Steun krijgen voor een motie of amendement. De adrenaline om a la minute nog een verandering aan te brengen of een reactie te geven die het besluit een tik de goede kant op geeft.
• De goede samenwerking in de fractie. Met Robert en Christiaan aan een half woord genoeg hebben en blind op elkaar kunnen vertrouwen.
• Last but not least de standaardtelefoontjes van Ronald Koehorst om 2 minuten voor 5 of ik nog op tijd bij het presidium zou zijn. Nee, ruim op tijd komen is niet mijn sterkste kant.

Er zijn ook dingen die ik niet ga missen

• De ergernis als het spel belangrijker was dan de knikkers.
• De vele avonden van huis.
• Vergaderen tot diep in de nacht. Dat de overkant de klok erop gelijk kon zetten dat het half elf ’s avonds was, omdat ik langzaam onderuit zakte, is een twijfelachtige eer.
• Het standaard slecht slapen na een avond vergaderen. Je fysieke gezondheid goed houden is met dit werk extra belangrijk.

En zo zijn er nog veel meer dingen te noemen. 

Maar er rest mij nog 1 taak voordat ik afzwaai. Ik heb nog een aap in huis. Deze aap is de mascotte van de gemeenteraad van IJsselstein. Hij heeft de rol die de gever hem meegeeft. Ooit begonnen bij Robbert Leutscher, vanwege zijn kritische-luis-in-de-pels rol. Daarna bij Peter Bekker omdat hij zo’n goede bijdrage leverde als raadslid. Daarna een tijd bij mij. Ruim twee jaar geleden heb ik hem doorgegeven aan Saskia als teken van verbondenheid, ondanks onze soms grote politieke verschillen. Toen zij afscheid nam, gaf ze de aap weer terug om hem weer door te geven. 

En ik val maar met de deur in huis: Ronald Koehorst, aan jou de eer om deze aap een tijd te koesteren. Ik zal toelichten waarom. Er is de uitdrukking ‘een aap op je schouder hebben’ waarmee we aangeven dat je ergens verantwoordelijk voor bent. Ronald, jij hebt zo’n aap op je schouder. Je hebt met jouw partij een klinkende overwinning behaald op 16 maart. Die overwinning komt met verantwoordelijkheid voor jouw eigen kiezers, maar ook voor alle IJsselsteiners die niet of op een andere partij hebben gestemd. Ik weet dat je die verantwoordelijkheid voelt en wil je daar veel geduld en wijsheid bij wensen.

Bij die wijsheid hoort, voor jou en voor alle andere raadsleden die morgen beginnen, om politiek te bedrijven in de goede zin van het woord.

In het NRC-artikel stond dat politiek bedrijven in IJsselstein het grootste verwijt is dat je kan krijgen. Ik herken het, maar eigenlijk is dat raar. Want waar anders dan in de gemeenteraad zou er plek moeten zijn voor politiek! 

Ik snap het wel. Politiek staat in de laatste decennia gelijk aan spelletjes spelen, met andermans veren pronken, ten koste van een ander uit zijn op je eigen gewin, het plaatje op Facebook belangrijker dan het praatje in de raad.

Ik pleit voor een terugkeer naar waar de politiek voor bedoeld is: dat het gaat om wat de samenleving nodig heeft. Dat het politiek debat gaat over welke mensbeeld, wereldbeeld, waarden en normen je drijven. Dat is niet eenvoudige. Je kan er minder makkelijk mee scoren. Maar het is wel noodzakelijk. Het feit dat we dit gesprek zijn verleerd is volgens mij de oorzaak dat het vertrouwen in de politiek zo snel achteruit gaat.

Ronald, met deze aap geef ik je deze oproep mee, aan jou, de jouwen en aan alle ander partijen. Heb het lef om met elkaar het verschil op te zoeken, heb de grootheid van geest om de tijd te nemen de ander echt te begrijpen, want dan pas kan je zelf begrepen worden.

Tot slot wil ik jullie allemaal – raads- en commissieleden - bedanken voor de samenwerking in de afgelopen jaren, voor het vertrouwen en het plezier. Die dank geldt ook de wethouders, jou Patrick en de onmisbare griffie; en Wilma, in jou ook de werknemers van GIJS, onze ambtelijke organisatie.  

Mijn persoonlijke dank wil ik nog in het bijzonder uitspreken naar mijn fractiegenoten. 

Emke, met jou hebben we een prachtig jong talent in huis. Als geboren en getogen IJsselsteiner kun je met je geloof, je enthousiasme en je kennis van grote waarde zijn. Je voegt je in een rij van meer jonge mensen met hart voor de stad en de politiek. 

Robert, jouw loyaliteit en je inhoudelijke kwaliteit en toegewijde inzet, al meer dan vijftien jaar, als raads- en commissielid, verdient een lintje. Je geloof is een krachtige bron om van betekenis te willen zijn en dat is mooi. 

En tot slot Christiaan: jij gaat het nu overnemen. Dank dat je met jouw gezin bereid bent om dat te doen. Jouw inzet in de campagne heeft ervoor gezorgd dat de ChristenUnie weer zichtbaar werd. Met jouw inhoudelijke aanpak, vasthoudendheid, humor en af en toe een prikkelende inzet om de boel op te schudden voor de goede zaak, mag de nieuwe raad maar wat blij zijn. 

Ik wens jullie Gods nabijheid en zegen toe, omdat er – om met Micha te spreken - jou, mens, gezegd is wat goed is. Je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God. 

Het gaat jullie allen goed!

Tot ziens.