De afgelopen jaren is er heel wat gesleuteld aan het proces rond de kadernota. Waar de kadernota een aantal jaar geleden nog een technisch stuk was met hooguit een aantal uitgangspunten waarop het college de begroting baseerde, wordt het meer en meer een politieke voorbereiding op die begroting. En dat is een goede zaak. Door als raad en college vroeg in het proces beleidsaccenten en -wijzigingen in te brengen, kunnen we het daarin echt over de politiek hebben. Zonder te struikelen over (vaak terechte) technische details. Dat was ook dit jaar weer de bedoeling.

Door de regiegroep, waarin raadsleden van een heel aantal verschillende partijen zitten, was ook dit jaar een proces uitgestippeld om dit allemaal goed te laten verlopen. Kort gezegd komt dat neer op het verzamelen van de voorstellen van raadsfracties en college, het laten doorrekenen van die voorstellen, en het maken van politieke keuzes.

De raadsvergadering van 22 maart was bedoeld als overgang van de eerste naar de tweede stap. In een begeleidende brief heeft de regiegroep hierover het volgende gezegd;

"Zoals u bij herhaling is aangegeven – o.m. bij brief van 14 december 2011 - is de grondgedachte van de regiegroep dat in beginsel alle voorstellen door het college zullen worden doorgerekend. Desalniettemin kunnen er voorstellen zijn die op evidente wijze steun vanuit de raad ontberen. Om die reden zal de voorzitter aan het einde van de avond de fracties vragen om aan te geven welke voorstellen niet moeten worden doorgerekend. (...) De inhoudelijke beoordeling van de voorstellen komt pas aan de orde tijdens het kaderdebat dat is voorzien op 26 juni 2012".

Bijzonder groot was ook de verbazing bij praktisch alle partijen toen in de vergadering van 22 maart CDA en VVD veelvuldig hun hand opstaken toen de vraag werd gesteld of een voorstel wel of niet doorgerekend kon worden. In het bijzonder na de klip-en-klare inleiding van de VVD dat het akkoord voor doorrekenen zeker niet automatisch een politiek akkoord zou zijn in juni. Uiteindelijk werd van 17 van de in totaal 46 door raad en college ingediende voorstellen (meer dan een derde!) besloten deze niet door te laten rekenen. Met daarbij het saillante detail dat 16 van deze 17 voorstellen voorstellen van de oppositiepartijen kwamen... Hoe is dat te rijmen met het uitgangspunt dat politieke keuzes pas in juni gemaakt worden?

In de vergadering van de 22e hebben we met klem bezwaar gemaakt tegen deze gang van zaken. Het uitgangspunt, zoals door de regiegroep geformuleerd, was voor ons maar op een manier uit te leggen...

Dit proces werd hervat in de raadsvergadering van 29 maart, waar we de gang van zaken tijdens de vorige vergadering besproken. Uitvoerig hebben we het gehad over de betekenis van het woord 'evident' en hoe dat ook in relatie met de de rest van de brief van de regiegroep gelezen moest worden. Volgens Van Dale betekend evident; 'duidelijk, zonneklaar'. Juist ook gelet op al het andere wat in de brief geschreven werd (uitgangspunt is dat alle voorstellen worden doorgerekend, en de inhoudelijke beoordeling komt in juni) kunnen wij er met de beste wil van de wereld niet in lezen wat CDA en VVD er wel in hebben gelezen. Klopt, 'evident' is geen SMART definitie, maar bij een stuk of 5 niet door te rekenen voorstellen als uitkomst hadden we daarover in discussie kunnen gaan, niet bij meer dan een derde. Om in elk  geval dit stuk verschillende interpretatie te 'repareren' hebben we met een aantal partijen een motie ingediend waarin het college wordt opgedragen alsnog alle voorstellen door te rekenen. Niet omdat dat nu de beste optie was (verre van), maar om niet de vergadering van vorige week over te hoeven doen.

Wat ons betreft konden er twee zaken geleid hebben tot de manier van stemmen van de week ervoor;

• Onwetendheid over het bedoelde proces. Alhoewel onbegrijpelijk voor ons, gaf de ingediende motie een mogelijkheid om dit recht te zetten.
• Bewuste keuzes vorige week. In dat geval was er 'evident' sprake van onwil, en zou de motie weinig soelaas bieden.

Het werd het tweede. Door CDA en VVD zijn daar eigenlijk maar drie redenen voor genoemd;

• 'Het is nu eenmaal zo gelopen'. 
• 'Omdat we de vrijheid hadden om zo te stemmen'. Natuurlijk hebben ze daar gelijk in, maar daar ging het in dit geval niet om.
• 'Omdat anders in de krant had gestaan dat we het voorstel niet tegen hebben gehouden' (letterlijk citaat!)....

Onbegrijpelijk, dat ondanks het gedeelde (!) gevoel van onbehagen na de raad van vorige week, de handreiking van de motie (desnoods in aangepaste vorm) niet werd gegrepen. Maar wel een duidelijk statement.

Ondanks deze ontnuchterende ervaring blijven we onze voorstellen natuurlijk waar mogelijk inbrengen om zaken voor elkaar te krijgen waarvoor wij geloven dat ze het beste zijn voor onze stad!

Namens de fractie van de ChristenUnie,

Robert Pape

robert@ijsselstein.christenunie.nl