Het voorstel om de Drank- en Horecaverordening aan te passen was ingegeven door de nieuwe Drank- en Horecawet, die een aantal mogelijkheden biedt drankmisbruik te voorkomen. Daarnaast krijgt de gemeente ook de verantwoordelijkheid om grenzen te stellen aan wat (soms gesubsidieerde) verenigingen mogen organiseren, waar dat ten koste kan gaan van normale horeca.

In de voorgestelde verordening werden een aantal zinvolle aanpassingen voorgesteld;

• Leeftijdsgrenzen voor bezoekers
• Leeftijdsgrenzen voor horecapersoneel 
• Prijsacties ('happy hours') mogen niet meer
• Verenigingen mogen nog maar een 5-tal bijeenkomsten per jaar houden (waarbij alcohol wordt geschonken) die niet met de doelstelling van de vereniging te maken hebben
• Schenktijden van verenigingen gaan aan banden

In de afgelopen maanden is met name over de laatste twee punten een aantal keer gediscusseerd, met vertegenwoordigers van horeca, verenigingen en het cluster. Met name bij dat laatste punt moesten we ons de vraag stellen waar de belangrijke sociale binding die in verenigingen ontstaat stopt en waar ongezonde concurrentie met de normale horeca start? Een exacte berekening is hierbij praktisch niet te maken, aangezien er meer effecten zijn die invloed hebben op horecaomzet. Daarom hebben we met name gekeken naar 'wat is nog redelijk, gekeken naar doelen van verenigingen'.

In eerste instantie waren we er als ChristenUnie voorstander van om duidelijke grenzen te stellen; een beperking tot een aantal uur na de laatste activiteit maar ook een uiterste eindtijd. Die laatste eindtijd zou met name zijn om handhaving te vereenvoudigen. Maar in de discussie bleek het bijzonder lastig om hierin een duidelijke lijn te trekken; de verenigingen hebben nu eenmaal allemaal andere tijden. Maar het doel van deze maatregel was duidelijk; niet het onnodig inperken van 'de borrel na de wedstrijd', maar wel het aanpakken van excessen, waarbij grote feesten werden georganiseerd.

Naar aanleiding van die zeer interessante discussies werd het voorstel zo aangepast dat de schenktijden gelijk worden getrokken met de sluitingstijden. Dit doet een beroep op de verantwoordelijkheid van de verenigingen zelf. Mocht deze afspraak in de praktijk niet blijken te werken, dan komt de portefeuillehouder terug naar de raad met een voorstel om de verordening alsnog aan te passen, maar dan met harde schenktijden. Eén vereniging kan het dan voor alle verenigingen verpesten. Laat die sociale controle bijzonder duidelijk zijn bij de verenigingen.

We hebben de verenigingen opgeroepen ook hiervoor zelf de handschoen op te pakken en een bijeenkomst te organiseren om deze afspraak duidelijk met elkaar te delen. Een paar dagen na de vergadering heeft de Oranjevereniging aangegeven dit ook te gaan doen, waarvoor onze complimenten!

Zijn we er hiermee, voor wat betreft de ChristenUnie? Nee. Want alhoewel deze discussie met name over mogelijke valse concurrentie ging, geeft de nieuwe Drank-en Horecawet meer mogelijkheden op het gebied van volksgezondheid waar we al eerder de discussie over hebben geprobeerd te voeren, zoals strakkere sluitingstijden en leeftijdsgrenzen om alcohol te verkrijgen die naar 18 jaar kunnen. Deze wet is alleen nog niet door de tweede kamer. Daarnaast hebben we ongeveer 1,5 jaar geleden de notitie 'Fris in IJsselstein' vast gesteld, die we over een half jaar gaan evalueren. Dat wordt weer het moment om nadrukkelijk naar het aspect gezondheid te gaan kijken. En die noodzaak tot alcoholmatiging is niet genoeg te benadrukken!

Namens de fractie van de ChristenUnie,

Robert Pape

robert@ijsselstein.christenunie.nl